Pamiętniki są dla historyka źródłem niezwykle ciekawym i wartościowym. W przeciwieństwie do źródeł urzędowych zawierają oprócz faktografii także warstwę refleksyjną, pozwalającą zrozumieć sposób myślenia ludzi w przeszłości, motywy ich działania, rozterki, triumfy i rozczarowania. Owa warstwa faktograficzna w pamiętnikach jest odmienna niż w dokumentacji aktowej. Składają się na nią opisy wydarzeń pozornie błahych, czasem anegdotycznych, a w istocie ważnych dla zrozumienia rozmaitych spraw. Historia opisana w pamiętnikach przemawia językiem codzienności, ale w takim języku tkwi głęboka prawda o czasach i ludziach. W niniejszej książce zamieszczamy 11 tekstów wspomnieniowych opisujących przeżycia głównie z lat osiemdziesiątych XX wieku. To okres schyłku systemu komunistycznego
w Polsce, czas narodzin „Solidarności”, solidarnościowego karnawału, stanu wojennego i przemian, które zachodziły w latach 1983–1990. Okres społeczeństwa alternatywnego, pracy podziemnej, przynoszących otuchę pielgrzymek papieskich i powstania pluralizmu politycznego, gdyż oprócz „Solidarności” zawiązały się wtedy inne ugrupowania podziemne i niezależne. Publikowane pamiętniki opisują lata „burzy i przełomu” na tle prozy życia, która jednak przysparzała wiele kłopotów.