Uczestnictwo w aktywności fizycznej wynika z odczuwanych potrzeb człowieka i jest swoistym antidotum na negatywne skutki rozwoju cywilizacji. Problem uwarunkowań społecznych rozwoju somatycznego i motorycznego dzieci budzi coraz większe zainteresowanie instytucji edukacyjnych i naukowców zajmujących się kulturą fizyczną. Prawidłowy stan zdrowia dzieci w wieku szkolnym oraz ich zachowania prozdrowotne stanowią podstawową wartość w tej grupie społeczności. To od nich w dużej mierze będzie zależeć w przyszłości kreowanie zdrowego stylu życia i edukacja zdrowotna. W takim ujęciu problem zdrowia i zachowań prozdrowotnych ma wymiar społeczny. Zdaniem dr Anny Niteckiej-Walerych poprawę zdrowia przez zwiększenie aktywności fizycznej zauważa się w wielu krajach, natomiast wyniki badań w Polsce świadczą o spadku uczestnictwa młodzieży w różnych formach aktywności fizycznej. Nieodpowiednie nawyki żywieniowe, niska jakość snu, zbyt niski poziom aktywności fizycznej są jednymi z czynników wpływających negatywnie na stan psychofizyczny dzieci. Zdrowotna kultura fizyczna w coraz to większym stopniu staje się jednym z podstawowych czynników zdrowego stylu życia. Badania naukowe ostatniego dziesięciolecia i do-świadczenie praktyczne przekonująco świadczą o tym, że istnieje duże zapotrzebowanie na doskonalenie różnych form aktywności fizycznej i środków stosowanych w ramach obligatoryjnych zajęć wychowania fizycznego, ze szczególnym uwzględnieniem dzieci w wieku wczesnoszkolnym. Przykładem takiego opracowania jest właśnie publikacja Wychowanie fizyczne w klasach 1–3 szkoły podstawowej.

Prof. dr hab. Stanisław Sawczyn
Katedra Sportu Powszechnego
Akademia Wychowania Fizycznego i Sportu
im. Jędrzeja Śniadeckiego w Gdańsku