Książka jest pierwszą monografią dzieciobójstwa w literaturze polskiej. Składa się z wybranych prac, które były wygłoszone podczas sesji naukowej pt. „Zabójstwo dziecka w literaturze i kulturze europejskiej” zorganizowanej przez Instytut Historii UAM, Instytut Filologii Polskiej UAM oraz Akademie Artes Liberales. Dzieciobójstwo jest w niej przedstawione jako zjawisko pojawiające od początków dziejów cywilizacji ludzkiej. Wchodzące w skład książki prace prezentują je w sposób wieloaspektowy, pokazują jako zjawisko znane dzięki badaniom archeologicznym, analizom historycznym wydarzeń dawnych (np. na ternie Niemiec i Rzeczypospolitej w XVI-XVII wieku), interpretacji tekstów prawniczych (np. prawa rzymskiego) i tekstów kultury (Biblia, mitologia) oraz analizie tekstów literackich i dziennikarskich. Wielość poruszanych w tekście problemów tworzy panoramę zjawiska obecnego w różnych dyskursach i w różny sposób w kulturze europejskiej: mającego charakter rytuału, sankcjonowanego prawem okrutnego zwyczaju, chwytliwego literackiego tematu, pożywki dla mediów. Monografia jest pierwszą próbą omówienia na gruncie polskiej problematyki od dawna obecnej w humanistyce anglosaskiej.