Kongregacja Studiów z rozkazu Piusa X w 1914 r. ogłosiła dwadzieścia cztery tezy filozoficzne, w których ujęte są krótko a lapidarnie zasady filozofii tomistycznej, tzw. principia et pronuntiata maiora, z zakresu metafizyki. Stanowią one wedle intencji Kościoła dyrektywę myśli katolickiej. Tym oto tezom poświęcona jest niniejsza książka o. Edwarda Hugona z Zakonu Kaznodziejskiego, wiceregensa Collegium Angelicum w Rzymie.

Niniejsze wydanie jest uwspółcześnionym wznowieniem polskiego przekładu dokonanego przez wybitnego tomistę i teologa ks. Aleksandra Żychlińskiego, opublikowanego po raz pierwszy w Poznaniu w 1925 r.

Ojciec Édouard Hugon OP (Florentin-Louis Hugon, 1867–1929) urodził się w małej górskiej wiosce Lafarre (Masyw Centralny) jako najstarsze z trzynaściorga dzieci pobożnej rodziny chłopskiej. Wybitnie zdolny, uczył się w szkole Domenicana w Poitiers, gdzie odznaczył się doskonałą znajomością greki, zwłaszcza dzieł Homera. W 1885 r. wstąpił do Zakonu Kaznodziejskiego, gdzie przybrał imię Édouarda. Studia odbywał w Rijckholt (Holandia). Śluby wieczyste złożył 13 stycznia 1890 r., a święcenia kapłańskie otrzymał 24 września 1892 r. Przez całe dalsze życie nauczał filozofii i teologii tomistycznej, m.in. w Rijckholt, Rosary Hill (USA), Poitiers, Angers i Rzymie (Collegium Angelicum, 1909–1929). Był członkiem Papieskiej Akademii św. Tomasza z Akwinu. Wśród jego niezliczonych zasług dla Kościoła należy wymienić współpracę przy tworzeniu encykliki Piusa XI Quas primas oraz ważny wkład w powstanie Katechizmu kard. Gasparriego. Wraz z ks. Guidem Mattiussim SI brał także udział w sformułowaniu XXIV tez tomistycznych. Był autorem ważnych prac w dziedzinie filozofii i teologii, m.in. monumentalnych dzieł Cursus philosophiae thomisticae (4 tomy) czy Tractatus dogmatici (3 tomy). Reginald Garrigou-Lagrange porównywał go do św. Tomasza z Akwinu i nazywał theologus communis, nawiązując do tytułu Akwinaty — doctor communis.