Żydzi polscy wyrzucani z domostw, przesiedlani, naznaczeni gwiazdą Dawida, poniżani i opuszczeni przez resztę społeczeństwa, którego tak znaczną przecież i głęboko zakorzenioną część stanowili. Żyd bezbronny i opuszczony, co "tylko oczy ku niebu wznosi w daremnej rozpaczy", patrzy na nas z każdej strony pozostawionych wyznań. Spojrzenie to tkwi cierniem w sumieniu historycznym każdego z nas, Polaków, nawet jeśli nie zawsze zdajemy sobie z tego sprawę.