Ta książka powstała w 1993 roku właściwie na zamówienie. I choć z początku można było sądzić, że przejdzie bez większego echa, to jednak z czasem została doceniona i doczekała się już czterech wydań.
Polscy czytelnicy znają Andresa Trapiello z powieści Gdy umarł Don Kichot, w której autor snuł przypuszczenia na temat dalszych losów Sancza Pansy i innych osób z najbliższego otoczenia błędnego rycerza. Żywoty Cervantesa to dla odmiany obszerny esej poświęcony postaci samego autora Don Kichota.
Przeglądając liczne cervantologiczne publikacje, Trapiello dochodzi do wniosku, że stosunkowo niewielka ilość zachowanych informacji o losach Cervantesa otwiera dość szerokie pole dla wszelkiego rodzaju domniemań, w których wielki pisarz żyje nie jednym tylko życiem.
Powstaje pytanie: w jakim stopniu utrwalony przez badaczy portret Cervantesa jest portretem samego pisarza, a w jakim został wyposażony w cechy jego najsłynniejszego bohatera? Co ciekawsze, jedno z najzabawniejszych dzieł w historii literatury wyszło spod pióra człowieka, który niewiele miał w życiu
powodów do uśmiechu…