Książka jest rezultatem badań nad życiem i twórczością niemieckiego pianisty i kompozytora, jednego z najlepszych i bez wątpienia ulubionego ucznia Fryderyka Chopina. Książka poszerza dotychczasową skąpą wiedzę, weryfikuje również dotychczas znane, niejednokrotnie sprzeczne informacje, ukazujące Gutmanna w krzywym zwierciadle.

W wyniku drobiazgowej kwerendy bibliotecznej i archiwalnej autorka zgromadziła nieznane dotychczas w polskiej literaturze fakty biograficzne, dokumenty, źródła dotyczące działalności artystycznej, pianistycznej i kompozytorskiej Gutmanna. Recenzje prasowe (niemieckie, francuskie) i odkrycie na nowo zapomnianej twórczości przybliżają postać Gutmanna i epokę, w której żył i tworzył.

Książka jest swoistą biografią Adolfa Gutmanna (1819–1882) – człowieka i artysty, cieszącego się w XIX wieku dużym uznaniem. Szczególna uwaga zostaje poświęcona znajomości z Chopinem, miejscu Gutmanna w kręgu uczniów i przyjaciół genialnego kompozytora. Mistrz pozostawił wiele wyrazów szczerej, osobistej sympatii; dawał też liczne dowody uznania dla umiejętności pianistycznych Gutmanna, jak np. wspólny koncert w paryskiej Salle Pape 1838 r., dedykacja Scherza cis-moll op. 39. Gutmann zaś przysłużył się Chopinowi choćby jako kopista, drugi obok Juliana Fontany, sporządzając 9 kopii edycyjnych dzieł mistrza, które stanowiły podstawę pierwszych wydań.