Antygona

Sofokles, urodził sie w 496 r. p.n.e. w Kolonos koło Aten, w zamożnej rodzinie płatnerza Sofillosa. Jego działalność przypadła na okres rozkwitu Aten pod rządami Kimona i Peryklesa. Sam tragediopisarz czynnie uczestniczył w życiu państwa: był dwukrotnie strategiem, członkiem komisji przeprowadzającej zmiany w konstytucji ateńskiej i kapłanem jednego z herosów-lekarzy. Zdobył uznanie jako tragediopisarz oraz reformator teatru i tragedii. Napisał około 120 tragedii i dramatów satyrowych, z czego do dziś zachowało się tylko 7: Elektra, Ajas, Trachinki, Filoktet, Król Edyp, Edyp w Kolonie i Antygona.
Aż trzy z zachowanych tragedii Sofoklesa poświęconych jest Edypowi i jego rodzinie. W Antygonie opisane zostały losy dzieci Edypa: synowie Eteokles i Polinejkes zginęli w bratobójczej walce, a Kreon, sprawujący obecnie władzę w Tebach, zakazał pod karą śmierci grzebania zwłok Polinejkesa jako zdrajcy ojczyzny. Siostry są zrozpaczone, Ismena godzi się z rozkazem króla, ale Antygona postanawia pochować brata... Tragedie opowiadające dzieje rodu Labdakidów pokazują postacie samotne i tragiczne w swoim, skazanym z góry na niepowodzenie, zmaganiu się z Fatum.