W przedmowie do książki Mariateresa Zattoni zaznacza, że opowiadanie to nie tylko porusza problem wychowania seksualnego, rodzenia się dzieci, ale traktuje o życiu i jego początkach. Bohater opowiadania, równocześnie narrator, zastanawia się skąd się wziął, w jaki sposób mógł zmieścić się w brzuchu mamy „skoro ona ma taki mały i płaski brzuch?"
Tajemnica życia wydaje mu się wspaniała i niezwykła. Tę tajemnicę może teraz poznawać, bowiem mama spodziewa się kolejnego dziecka. Chłopiec w oczekiwaniu na narodzenie brata wspomina przeżycia swojej koleżanki, która początkowo bardzo się cieszyła, że będzie miała siostrę. Radość ta jednak się skończyła kiedy jej mama urodziła braci bliźniaków. Bohater opowiadania również odczuwa niepokój. Mama opowiada mu jak rozwija się dziecko, pozwala mu słuchać bicia jego serca. Wspólnie wybierają imię dla nowego członka rodziny. Po narodzinach brata, chłopiec zauważa, że mama ma mniej czasu dla niego, za to relacje między nim a ojcem znacznie się zacieśniły.
Dziecko odkrywa, że zanim pojawi się nowy człowiek istnieje już myśl o nim.
Sposób narracji jest dostosowany do poziomu młodszego dziecka, obala w nim mity dotyczące „bociana" i „kapusty".
Interesujący i piękny jest język opisujący tajemnicę życia i narodzin. Książka dotyka różnych problemów, które mogą się nurtować maluchów. Dzieci w wieku przedszkolnym bardzo często stawiają pytania dotyczące powstania życia, chcą słuchać opowiadań o swoim pojawieniu się na świecie.