Krakowianie zawsze mieli problem z ponurą jesienno-zimową aurą. W styczniu 1894 roku, Michał Chądzyński zastrzelił obiekt swej miłości, Anielę Wyrwiczównę, a potem siebie. 5 lat później w październikowej szarówce Michał Bałucki pożegnał się z życiem w taki sam sposób, a w mglistą noc 1991 roku zazdrosny mąż zabił żonę i jej kochanka Andrzeja Zauchę. Stanisław Wyspiański w listopadzie 1900 roku zaprosił krwawe mary na wesele swego przyjaciela, a po 7 latach sam umarł w cierpieniach (oczywiście także w listopadzie). Dlatego właśnie w listopadowy wieczór mieszkańcy królewskiego miasta przybyli do Teatru STU na wielki benefis swojego prezydenta Jacka Majchrowskiego. Wśród zaproszonych nie zabrakło duchów przeszłości, członków tajnego bractwa, kołtuńskiego krakowskiego mieszczaństwa i subtelnie zakamuflowanych artystów. O takim bankiecie Józef Dietl i Juliusz Leo mogliby jedynie pomarzyć.
Witold Bereś (ur. 1960) – dziennikarz, pisarz, producent filmowy. W stanie wojennym współpracował z podziemiem antykomunistycznym. Do grudnia 1989 prowadził dwutygodnik studentów i młodej inteligencji „Promieniści”. W wolnej Polsce pracował m.in.. W „Tygodniku Powszechnym”, „Gazecie Wyborczej”, radiach RMF i Wolna Europa, był jedn z dyrektorów TVP 1 oraz doradcą medialnym centrali Platformy Obywatelskiej. Od roku 2018 jest redaktorem naczelnym miesięcznika „Kraków i Świat”. Nagrodzony m.in.. Nagrodą Miasta Krakowa w dziedzinie kultura i sztuka (2021) oraz „Złotą Gruszką” – nagrodą dziennikarską SDP w Krakowie za szczególne osiągnięcia dziennikarskie (2022).
Szybka wysyłka
