Bóg Darwina. Ewolucjonizm i problem zła

W książce „Bóg Darwina. Ewolucjonizm i problem zła” biofizyk Cornelius Hunter odważnie argumentuje, że teoria ewolucji, od jej stworzenia przez Karola Darwina aż do dziś, posiada uwarunkowania teologiczne. W tle relacji naukowej znajduje się relacja o zmaganiach Darwina z pytaniami o Boga, rzeczywistość i naturę Wszechświata. Hunter pokazuje, jak Darwin, nie mogąc pogodzić swojej koncepcji miłosiernego Boga z okrucieństwem, rozrzutnością i dylematami przyrody, opracował teodyceę nazywaną teorią ewolucji. Nie poprzestaje jednak na relacji historycznej. Pokazuje, że współczesna teoria ewolucji wciąż wspiera się na metafizyce Darwina.
Cornelius Hunter błyskotliwie uzasadnia swoją tezę, zgodnie z którą darwinizm jest mieszaniną dogmatu metafizycznego i stronniczych obserwacji naukowych a „w swojej istocie teoria ewolucji odnosi się do Boga, nie do nauki”.
– Phillip E. Johnson, autor książki „Darwin przed sądem”

Cornelius G. Hunter
Amerykański doktor biofizyki i biologii obliczeniowej. Studiował inżynierię lotniczą na University of Michigan w Ann Arbor w stanie Michigan. Następnie podjął studia doktoranckie na University of Illinois, po których otrzymał stopień doktora biofizyki i biologii obliczeniowej. Po studiach został zatrudniony na Biola University w La Mirada w stanie Kalifornii, gdzie prowadził wykłady na temat relacji nauka – religia. Jest autorem książek ”Darwin’s Proof: The Triumph of Religion Over Science” oraz “Science’s Blind Spot: The Unseen Religion of Scientific Naturalism”. Prowadzi również bloga, na którym omawia historyczne, teologiczne i naukowe aspekty teorii ewolucji. Cornelius G. Hunter jest członkiem Center for Science and Culture należącego do Discovery Institute.

Seria Perspektywy Nauki
Jeszcze sto lat temu uczeni uważali, że nauka to przedsięwzięcie obiektywne, oparte na gromadzeniu danych empirycznych i wyciąganiu na tej podstawie wniosków, które przeradzają się w teorie. Dziś jednak wiemy, że to nie fakty, ale przede wszystkim ich interpretacje prowadzą do rozwoju nauki.
Największe rewolucje w historii nauki zaszły dzięki wybitnym jednostkom, które wykazały się postawą krytyczną wobec powszechnie obowiązujących poglądów. Kopernik nie przyjął geocentryzmu Ptolemeusza, Einstein odrzucił to, co dzisiaj określamy mianem fizyki klasycznej, a Darwin nie zgodził się z tym, co w jego czasach nazywano biblijnym poglądem o niezmienności gatunków.
Seria Perspektywy Nauki pokazuje, że nauka nie jest przedsięwzięciem jednolitym, że to raczej kolaż rozmaitych poglądów, hipotez i idei. Będziemy w niej przedstawiać oryginalne poglądy uczonych, którzy wykraczają poza utarte szlaki i przedstawiają czytelnikowi zupełnie nowe perspektywy w nauce.
Odkrycie naukowe polega na tym, że widzisz to, co wszyscy, ale i dostrzegasz to, czego nikt nie zauważył. – Albert Szent-Györgyi, laureat Nagrody Nobla.