Jak wygląda życie po „śmierci Boga”? „Bóg umarł” – te dwa słowa tworzą być może najkrótszą definicję nowoczesnego świata. Splot moralnych, poznawczych i kulturowych czynników na przestrzeni ostatnich 200 lat doprowadził do masowego odchodzenia od religii. W filozoficznym eseju Michał Jędrzejek śledzi historię metafory „śmierci Boga”: od jej korzeni w chrześcijaństwie, które przynosi paradoksalną nowinę o „umarłym Bogu”, przez filozofię Hegla i Nietzschego, teologów i pisarzy doby Auschwitz, socjologów i publicystów, po współczesnego marksistę Slavoja Žižka. Jędrzejek odsłania głębokie źródła kryzysu Kościoła i chrześcijaństwa, który obserwujemy dziś w Polsce. Robi to jednak spokojnie i bez ideologicznego zacietrzewienia. To książka dla wierzących, niewierzących i wątpiących. Filozofia tylko wtedy jest ciekawa, kiedy mierzy się – wciąż na nowo – z fundamentalnymi pytaniami i problemami. W tej pasjonującej książce Michał Jędrzejek śledzi takie właśnie zmagania, a zarazem sam je podejmuje. Słynna metafora „śmierci Boga” jest dla niego punktem wyjścia do podróży przez współczesny krajobraz duchowy Zachodu, a więc także w głąb każdej indywidualnej duszy, mojej i Twojej. Znakomicie napisana i ważna rzecz. Bardzo polecam. Tomasz Stawiszyński Nie mam wątpliwości, że książka Michała Jędrzejka jest książką wybitną. To całościowy obraz dziejów filozoficznej przypowieści o „śmierci Boga”, a zarazem – by użyć określenia Josepha Ratzingera –„raport o stanie wiary”. Zbigniew Mikołejko Opowieść o kryzysie i głębokiej przemianie współczesnej świadomości religijnej. O tym, dlaczego wiara prawdziwa to tylko taka, która dopuszcza wątpliwość w istnienie Boga. Lektura obowiązkowa dla wszystkich zainteresowanych pograniczami filozofii i religii. Agata Bielik-Robson