Monografia dr. Damiana Dudka i dr. Macieja Jagielaka dotyczy ważnego zagadnienia w chirurgii stomatolo¬gicznej, jakim jest poresekcyjna regeneracja ubytków kostnych. Do tej pory nie opracowano ujednoliconych kryteriów postępowania leczniczego. Większość chirurgów skłania się obecnie do uzupełniania deficytów kości granulatami pochodzenia zwierzęcego. W opinii autorów, metoda ta nie pozwala na uzyskanie pełnej regeneracji struktury kotnej, a jedynie prowadzi do integracji materiału przeszczepowego z tkanką kostną. Wobec ograniczonej skuteczności terapeutycznej granulatów autorzy przedstawili alternatywne podejście do regeneracji kości z wykorzystaniem cementu zawierającego tzw. dwufazowy siarczan wapnia i hydroksyapatyt.
Autorzy w ciekawy i czytelny sposób przedstawili wyniki badań, zarówno własnych, jak i innych, dotyczących regeneracji ubytków kostnych. Tekst został wzbogacony dokumentacją fotograficzną. W kontekście wykona¬nych badań należałoby poddać pod dyskusję kwestię standardu, jakim jest do tej pory szerokie stosowanie w augmentacji kości szczękowych materiałów ksenogennych, szczególnie pochodzenia zwierzęcego.
Pracę oceniam jako bardzo wartościową klinicznie, może ona być niezwykle pomocna dla praktykujących chirurgów stomatologów, a także przydatna jako dodatkowe źródło wiedzy dla lekarzy specjalizujących się w chirurgii stomatologicznej.
prof. dr hab. n. med. Jacek Kasperski