Najnowsza publikacja pod red. Ewy Bochno, Inetty Nowosad i Mirosława J. Szymańskiego stanowi bezpośrednią kontynuację tomu Codzienność szkoły. Nauczyciel, poddającej filozoficznej analizie pojęcie codzienności i osadzającej w niej nauczyciela, jako indywidualności „o rozszerzonym profilu zawodowym i jednocześnie otwartym podejściu do wykonywanych zadań”. Nie inaczej jest w tym przypadku, jednak tym razem w realiach codzienności i wśród jej atrybutów (czas, przestrzeń, powszedniość etc.) osadzono ucznia, analizie poddając trzy aspekty jego szkolnej codzienności: dyskurs polityczno-oświatowy (m.in. kwestia reform szkolnictwa i obniżenia wieku szkolnego), kwestie edukacyjne (edukacja ekologiczna, wychowanie fizyczne jako element zdrowego trybu życia) i wreszcie – codzienność uczniów o specjalnych potrzebach Edukacyjnych (uczeń niepełnosprawny, uczeń nieprzystosowany społecznie, uczeń ubogi).
Z Wprowadzenia
Zainteresowanie problematyką codzienności szkoły wynika z potencjału, jaki tkwi w warunkach oraz w doświadczeniach głównych podmiotów […] jest okazją do tego, by podjąć próbę oglądu rzeczywistości szkolnej jako rzeczywistości uporządkowanej, której zjawiska ujęte są we wzory narzucające się postrzeganiu. Codzienność stwarza możliwość wejścia w intersubiektywny świat podmiotów szkolnej rzeczywistości […]. Istotne zatem jest analizowanie doświadczeń jej uczestników w naturalnym biegu dnia. Ważne okazują się poznanie sensu doświadczeń i nadawanych im znaczeń, a także refleksja nad tym, że być może to, w czym uczestniczymy, nie jest wcale mało ważne, gdyż wyznacza kierunek rozwoju i zmiany. […]
Książka Codzienność szkoły. Uczeń jest oglądem szkolnej codzienności związanej przede wszystkim z funkcjonowaniem w niej ucznia. Atutem zebranych w niej tekstów jest odwołanie się do analiz literaturowych i badań własnych diagnozujących, opisujących i interpretujących szkolną rzeczywistość, ukazanie nie tylko trudnych czy niepokojących praktyk, ale również możliwości ich rozwiązywania czy przezwyciężania. Wielość podejmowanych analiz i różny stopień ogólności tekstów pozwolił na podzielenie publikacji na trzy części. Pierwsza dotyczy problemów codzienności wynikających z dyskursu polityczno-oświatowego, druga – edukacyjnych aspektów codzienności ucznia, a trzecia – codziennego funkcjonowania uczniów o specjalnych potrzebach edukacyjnych.