Conrad i koniec epoki żaglowców

Z tej książki wyłania się Conrad tradycyjny - Conrad uczący nas wierności, honoru, obowiązku, fundamentalnych etycznych powinności (...).
Jeśli chodzi zaś o typowo polskie spojrzenie na Conrada, to moglibyśmy powiedzieć, że publikacja ta zdecydowanie wydobywa pisarza z uwikłań romantycznych, a wprowadza - bardzo odważnie, lecz w sposób poparty znaczącymi argumentami - kontekst pozytywistyczny, symbolizowany tu zarówno przez zainteresowanie twórczością Bolesława Prusa, jak i sympatie dla zachodniej demokracji liberalnej, której pozytywiści byli entuzjastami.

Z recenzji prof. dra hab. Jana Tomkowskiego