Dydaktyka informatyki i technologii informacyjnej w praktyce 2. Wybrane zagadnienia

W drugiej części znajduje się rozdział JAK UCZYĆ? Jeśli nauczanie ma być skuteczne, musi opierać się na stosowaniu różnych metod nauczania, opracowaniu szczegółowego materiału oraz konspektów ważniejszych lekcji, a także poszukiwaniu prostych pomysłów na trudne tematy. Autor podkreśla znaczenie aktywnych metod nauczania (uczenie poprzez rozwiązywanie zadań, realizowanie grupowych projektów), a także potrzebę korzystania z materiałów źródłowych (multimedia, Internet) oraz kształtowania wartości (szczególnie przy omawianiu zagadnień poświęconych prawnym i społecznym aspektom rozwoju informatyki).
Dydaktyka nie jest tylko nauką o metodach nauczania, ale także wiedzą o sztuce nauczania. Dlatego fundamentalnym celem tych zajęć staje się uświadomienie nauczycielom, że nie ma jedynego skutecznego modelu nauczania przedmiotów informatycznych. W praktyce okazuje się, że ta sama lekcja w tym samym zespole klasowym prowadzona tymi samymi metodami nauczania w przypadku dwóch różnych nauczycieli będzie zupełnie inna. Każdy z nas – uczących dzieci i młodzież – chce bowiem przekazać coś bardzo osobistego – swoją osobowość, wrażliwość, doświadczenie i wreszcie stosunek do poruszanych na lekcji problemów.
W trzeciej części znajdzie się rozdział JAK OCENIAĆ? Sprawdzenie osiągnięć szkolnych uczniów opiera się na określeniu wymagań programowych, zbudowaniu skali ocen, ustaleniu treści sprawdzania i na koniec – opracowaniu wniosków. W tym celu zostanie zaprezentowany specjalny kwestionariusz zawierający: osiągnięcia zgodne z podstawą programową, uczeń potrafi..., kategorie celów (A,B,C,D), kryteria wymagań (łatwe, niezbędne w dalszym uczeniu się, użyteczne), poziom wymagań (K, P, R, D).