Anka Ptaszkowska urodziła się w 1935 roku w Warszawie. Jest ważną postacią polskiej i francuskiej sceny artystycznej jako – jednocześnie – krytyczka, galerzystka, organizatorka wystaw i inicjatorka spotkań, a przede wszystkim „wspólniczka” kilkunastu artystów, w których twórczość się bez reszty zaangażowała. Dom w Zalesiu – i jego pobocza to zatem opowieść o sztuce: to w Zalesiu po raz pierwszy pojawił się słynny niebieski pasek Edwarda Krasińskiego, tu Anka Ptaszkowska i Mariusz Tchorek napisali Teorię Miejsca, manifest, który wszedł do podręczników historii sztuki. Ale jest to też opowieść o rodzinie (frapujący portret silnych „kobiet Mierzejewsko-Oxińskich”), przyjaciołach i o miejscu, w którym „każda czynność zmierzała do własnego apogeum – niejako samoczynnie”. Bo: „istniała intymna tajemnica Domu w Zalesiu, a było nią ukryte szaleństwo”.  Anka Ptaszkowska: galerzystka przekonana o tym, że sztuka to nie towar, i gotowa tego poglądu czynnie bronić. Mentorka nieznosząca naśladowców. Skrajna indywidualistka spełniająca się tylko w działaniach wspólnych. Ryzyko jest dla niej niezbędnym elementem tworzenia, a zabawa, psota i zadyma jawią się jako niezbywalna część życia.