Publikacja dotyczy teoretycznoprawnych oraz dogmatycznych zagadnień związanych z posługiwaniem się domniemaniami w prawie karnym. W pracy poruszana jest w szczególności problematyka dotycząca badania faktów relewantnych na gruncie subsumpcji prawnej, budowania normy domniemania, poszukiwania domniemań w obrębie dogmatycznej struktury przestępstwa oraz – na zasadzie kontrapunktu – określenia charakteru procesowego domniemania niewinności. Rozważania prowadzone są z użyciem powtarzającego się przykładu, który ułatwia zaznajomienie się z prezentowanymi tezami. Zwieńczeniem prowadzonych analiz zostało uczynione wskazanie konkretnych obszarów, w obrębie których możliwe jest konstruowanie domniemań bez uchybienia podstawowym funkcjom prawa karnego, przy sygnalizacji również tych miejsc, gdzie domniemania zwyczajowo przywoływane są w sposób sprzeczny z istotą instytucji prawnych.

Monografia skierowana jest zarówno do osób zajmujących się dogmatyką prawa karnego, jak i do praktyków wymiaru sprawiedliwości, dostarczając argumentów, które mogą stać się użyteczne w dyskursie sądowym.