Wszyscy jesteśmy odmieńcami, każdy z nas ma w sobie coś z wyrzutka. Nauczyliśmy się jedynie to dobrze przed sobą ukrywać. Tylko tak możemy utrzymać kruchy porządek między nami. Czasami jednak rzeczywistość się załamuje, maski opadają i człowiek musi wreszcie dotknąć ukrytej pod nimi ciemności.
Poznać jej lepki dotyk, poczuć cierpki, gorzki smak. Jakie otchłanie trzeba zgłębić, by siebie zrozumieć? I gdzie leży granica obłędu, zza której już nie można wrócić?
Wszyscy jesteśmy odmieńcami żyjącymi w dziwnych czasach. A dziwne czasy wymagają dziwnych opowieści. Oto one.