Prawo wspólnotowe dotyczące podatku od wartości dodanej zasadniczo ma zapewnioną efektywność w polskim porządku prawnym. Dokonano transpozycji wspólnotowych dyrektyw do prawa krajowego. Stworzono regulacje zapewniające prawu wspólnotowemu prymat nad prawem krajowym. Nie kwestionuje się obowiązku wykładni prowspólnotowej prawa krajowego.
Jeśli przyjrzeć się szczegółom, sytuacja nie wygląda tak dobrze. Transpozycja, choć objęła cały zakres regulacji o podatku od wartości dodanej, w szczegółach zawiera wiele rozwiązań sprzecznych z prawem unijnym, bądź budzących wątpliwości w tym względzie. Po części zawiodła także metoda jaką przyjął prawodawca krajowy w redakcji przepisów transponujących. Postawiono bowiem na bardzo szczegółowe regulacje, gdy tymczasem wspólnotowe dyrektywy dotyczące podatku od wartości dodanej w wielu kwestiach zawierają regulacje bardzo elastyczne (niemalże zbliżone do klauzul generalnych) i otwarte.