Książka ta przedstawia niekonwencjonalne podejście do zagadnień nauczania STW, w szczególności na poziomie propedeutycznym. Tym stanowić może zachętę do podjęcia przez nauczycieli prób dydaktycznych o dużych szansach efektywności, między innymi dlatego, gdyż wskazuje na istotne przyczyny niepowodzeń dydaktycznych, odwlekających wprowadzenie teorii względności do programu nauczania; pomimo nieprzeciętnych walorów poznawczych i merytorycznej ważności tego działu fizyki.
Niezależnie od tego książka ta, poprzez specyficzną dydaktykę, wnosi coś nowego także do interpretacji STW. Przedstawia niekonwencjonalny sposób dojścia do ustaleń Teorii, w tym oryginalne, nieznane (dużo prostsze) sposoby wyprowadzenia niektórych wzorów relatywistycznych.
To praca nowatorska, nie tylko w sferze dydaktyki przedmiotu. Nowatorska między innymi dlatego, że także ujawnia istnienie specyficznych problemów natury filozoficznej, co wzbogaca bardzo narrację merytoryczną i wskazuje, poprzez dydaktykę, na możliwość nawet przewartościowań w odniesieniu do obowiązujących dziś paradygmatów.
Zawiera też ciekawe odniesienia do kosmologii, stanowiącej główną dziedzinę zainteresowań autora. Właśnie wydana została jego druga książka, główny owoc naukowych poczynań: Wszechświat grawitacji dualnej.
Książka ta służyć też może za pomoc dla studentów pierwszego roku fizyki uniwersyteckiej oraz dla studentów studiów technicznych jako materiał uzupełniający.
Autor, dziś już na emeryturze, jest absolwentem Uniwersytetu Poznańskiego; nauczyciel i wykładowca.
To już drugie wydanie tej książki. Józef Gelbard jest autorem trzech książek:
"Wszechświat grawitacji dualnej. De revolutionibus…";
"Pofantazjujmy o Wszechświecie I. Oscylujący? To nie takie proste";
"Pofantazjujmy o Wszechświecie II. W głąb materii: grawitacja w „podwymiarach”.