Głównym celem pracy jest zbadanie sposobów pojmowania przestępstwa, czyli historycznych i współczesnych nurtów pojmowania przestępstwa. W rezultacie przedmiotem rozważań są filozoficzne podstawy (podwaliny) kryminalizacji, w tym zwłaszcza warunki używania w stosunku do pewnych czynów nazwy „przestępstwo”. Tak zakreślony przedmiot rozważań jest jednocześnie ograniczo­ny dwoma problemami. Mianowicie książka dotyczy dwóch problemów szcze­gółowych. Po pierwsze – odpowiedzi na pytanie, co to jest przestępstwo. W tym obszarze podjęto się ustalenia, jak rozumie się przestępstwo w nauce prawa, zwłaszcza w filozofii prawa, i jak powinno pojmować się przestępstwo. Po dru­gie – jakie czyny powinny być przedmiotem odpowiedzialności karnej. W tym drugim obszarze chodzi o powiązanie ze sobą rozstrzygnięć dotyczących tego, czym jest przestępstwo, z tym, co powinno być czynem zabronionym pod groź­bą kary itd. W rezultacie sformułowano pewne dyrektywy i zalecenia z zakresu polityki prawa. Zasadniczym novum wydaje się charakterystyka przestępstwa w odwołaniu do cech niezależnych od prawa pozytywnego. W tym sensie książka jest opracowaniem ściśle filozoficznoprawnym, a pojęciem będącym kluczem do zrozumienia przedmiotu, sensu i celu rozważań jest zło moralne.

Ze wstępu