Postacie pojawiające się u początków narodzin franciszkańskiego charyzmatu charakteryzują się silną motywacją – osadzoną na intensywnym życiu wiary – wstępowania w ślady Jezusa Chrystusa. I choć w jej łonie pojawiają się osoby o różnych charakterach, to pragnienie życia na wzór „doskonałości Ewangelii Świętej” i osobisty przykład Świętego z Asyżu, uczyniło z nich jeden organizm: braterstwo, które przeszło do historii pod nazwą braci mniejszych.

Pierwsza część studium przedstawia podstawowe cechy duchowego życia rodzącej się wspólnoty minorytów, sytuując ją w kontekście historyczno-kulturowym. Część druga ukazuje braci, których powołanie i duchowy rozwój zostało naznaczone poprzez osobiste spotkanie z Franciszkiem z Asyżu. Są to: Bernard z Quintavalle, brat Leon, Cezary ze Spiry, Idzi z Asyżu, Tomasz z Celano, Ryceriusz z Mucci, Szymon z Collazzone, Jordan z Giano, Jan z Pian del Carpine oraz Antoni Padewski. Wybór tych właśnie postaci podyktowany był przede wszystkim istnieniem tekstów ich autorstwa, bądź innych źródeł pozwalających na wyodrębnienie właściwych rysów ich duchowości.