Książka poświęcona jest urzędowi hetmana koronnego w okresie, w którym stopniowo zyskał status jednej z najważniejszych instytucji Rzeczpospolitej szlacheckiej. Autor skupił się na analizie relacji pomiędzy buławą a innymi podmiotami ustroju państwa, w szczególności królem, sejmikami i sejmem walnym. Przedstawił też przyczyny i przebieg procesu powiększania kompetencji hetmana, co w drugiej połowie XVII w. doprowadziło do skupienia jego w ręku olbrzymiej, pozbawionej zewnętrznej kontroli, władzy.