Pierwsze polskie wydanie zbioru esejów literackich i wykładów publikowanych przez Itala Calvina w czasopismach i gazetach w latach 1955-1978. Można tu znaleźć eseje krytyczne, sylwetki autorów, refleksje na temat pisania, stylu, języka i technik pisarskich (wśród nich szkice o twórczości Landolfiego, o "Narzeczonych" Manzoniego, o inwencji graficznej Saula Steinberga). Zbiór został skonstruowany tak, by teksty "o literaturze i społeczeństwie" stanowiły namiastkę intelektualnej autobiografii Calvina. Tom przełożyły Joanna Ugniewska, Anna Wasilewska i Monika Woźniak.