Instytucja prezydenta w państwach Europy Środkowej nabrała na znaczeniu, a co za tym idzie także na zainteresowaniu, z racji przeobrażeń ustrojowych, które przeprowadzane były w państwach naszej części Europy po 1989 r.

Autor przedstawia aktualne ujęcie instytucji prezydenta w państwach Grupy Wyszehradzkiej. Swoją uwagę koncentruje na rekonstrukcji wydarzeń, procesów czy zjawisk zachodzących do chwili obecnej w zakresie regulacji prawnych, jak i tych mających miejsce w praktyce ustrojowej. Autor analizuje węzłowe elementy związane z instytucją prezydenta, tj. genezę instytucji w prawie państwowym, kwestie wyboru, relacje z naczelnymi organami władzy państwowej (parlament, rząd, władza sądownicza), kwestie odpowiedzialności politycznej (a w zasadzie konstytucyjnej głowy państwa).

W monografii mamy do czynienia z uporządkowaniem, pogłębieniem dotychczasowej wiedzy z zakresu najnowszej historii politycznej i ustrojowej instytucji prezydenta w czterech państwach Europy Środkowej. Autor umiejętnie dokonał wnikliwej analizy politologicznej węzłowych zagadnień konstytucyjnych, często posiłkując się oryginalnymi aktami prawnymi. Wykorzystana literatura przedmiotu świadczy o świetnym zorientowaniu się w aktualnym stanie badań i aktualnych trendach w środkowoeuropejskim konstytucjonalizmie.