Jerzy Liebert (1904–1931) - wybitny polski poeta religijny. O jego przeżyciach duchowych możemy mówić na podstawie bogatego – jak na młody wiek – dorobku literackiego. Szczególnym świadectwem są wiersze, obrazujące drama­t zmagań poety o obecność wiary w swoim życiu. Sprawę tę traktował bardzo poważnie. Poszukiwanie odpowiedzi na py­tania o sens istnienia, o kształt relacji z Bogiem pojawia się zwykle jako problem zasadni­czy w każdym pokoleniu młodych ludzi. Stąd ponadczasowa wartość poezji Lieberta, podejmującego próbę jego rozwiązania.

Niezastąpionym przyjacielem i powiernikiem Jerzego była Agnieszka (Bronisława) Wajngold, szukająca – podobnie jak on – swojej drogi do Chrystusa. Adresatka listów Lieberta, uznanych za jeden z najznakomitszych zbiorów epistolograficznych. Odnalazła ją w powołaniu zakonnym.

Poezję Lieberta, od strony artystycznej – nad wiek dojrzałą, wyróżnia franciszkańska prostota i przej­rzystość. Wrażliwym piórem ar­tysty, przekazuje delikatne odcienie uczuć i myśli, zarówno w wierszach jak też w listach do Agnieszki. Świadectwem dojrzałości artystycznej jego poezji jest m.in. muzyczność wierszy, znakomicie zsynchronizowana z ich treścią.