Proszę państwa, oto jeż, jeż ma kolce wzdłuż i wszerz – a oprócz tego to niezwykle ciekawe i urocze zwierzę, które żyje tuż obok nas. Wędruje przez pola i po obrzeżach lasów, myszkuje w parkach i ogrodach, nocami przemyka przez ulicę. Dlaczego jeże są tak fascynujące?
Hugh Warwick – dożywotni członek Brytyjskiego Towarzystwa Ochrony Jeży – bada dziwaczny humor z nimi związany i towarzyszące im mity (nieszczęsne jabłko na grzbiecie). Obala także kilka niesłusznych oskarżeń i stara się wyjaśnić, skąd w nas ta najeżona kłopotami namiętność. Chociaż Międzynarodowe Igrzyska Olimpijskie Jeży potrafią przerosnąć nawet jego... Oto oda do pokornego jeża napisana przez jeżowego fanatyka. Opowieść o tym, czym właściwie jeże się zajmują i co mówią o naszej potrzebie kontaktu z dziką przyrodą, a także o zmianach środowiska.
To podróż w czasie (sięgająca miocenu), przez kulturę (co o jeżach sądzili Herodot i Beatrix Potter) i w przestrzeni, bo Warwick przemierza Hebrydy Zewnętrzne, szuka rzadkiej odmiany jeża w Japonii i czołga się przez pola w Shropshire. Hugh Warwick – z humorem i wyczuciem – opowiada wszystko, co moglibyście chcieć wiedzieć o jeżach, a także o kilku rzeczach, o których nigdy byście nie pomyśleli (że chcecie je wiedzieć).
Czegóż nie kochać w tej książce? Jest zabawna, pełna wiedzy, czarująca, przemyślana ekologicznie i – co ważne – niesentymentalna. Nigdy bym nie pomyślał, że co lepsze kawałki książki o jeżach będę czytał każdemu, kto się nawinie. Nicholas Lezard, „Guardian” Wspaniała, szalona książka. Podczas lektury zapomnicie o bożym świecie. Jeanette Winterson Doskonałe antidotum na kryzys gospodarczy. Libby Purves Jednocześnie zabawna, wzruszająca i pełna obsesji… Prawdziwie satysfakcjonująca lektura. „New Scientist” Koniec końców nie wiadomo kiedy dowiadujesz się masy rzeczy o jeżach i że nieustannie parskasz śmiechem. „Oxford Times” Jest tu coś więcej niż echo legendarnego przyrodnika Geralda Durrella. Warwicka przepełnia humor, miłość i niekończąca się ciekawość. „LA Times” Hugh Warwick od ponad trzydziestu lat ma obsesję na punkcie jeży, od czasu wyprawy na Orkady w 1986 roku. Za cokolwiek się brał – od namierzania jeży z nadajnikami w hrabstwie Devon, po zaangażowanie w projekt Ulica Jeży, który próbuje odwrócić przerażający spadek populacji jeży – wszędzie okazywał determinację, żeby coś zmienić. Hugh był również zaangażowany w badania, które odegrały zasadniczą rolę w powstrzymaniu rzezi jeży na wyspach Uist. Często pojawia się w mediach i opowiada o jeżach, jest rzecznikiem i dożywotnim członkiem Brytyjskiego Towarzystwa Ochrony Jeży i prowadzi wykłady w całym kraju – od Wildlife Trusts po Instytuty Kobiet (gdzie ma nadzieję na częściową zapłatę w ciastkach, kawie i orzechach). Jest autorem książek The Beauty in the Beast, Hedgehog i Linescapes.