Zadeklarowana w art. 3 Konstytucji zasada jednolitości państwa – częściej używa się określenia „państwo unitarne” – definiuje terytorialny ustrój RP, którego konkretniejszy model jest określony w, dotyczących samorządu terytorialnego, przepisach art. 15 i 16 oraz art. 163-172 Konstytucji, które są skomentowane w odrębnym tomie. Zgadzając się z ogólnie przyjętym stanowiskiem, zgodnie z którym określenie RP w art. 3 Konstytucji jako państwa jednolitego wyklucza możliwość jego przekształcenia w państwo federalne w jego klasycznym rozumieniu, wskazuje się, że Konstytucja RP nie zawiera poza tym innych niż wynikające z zasady pomocniczości wraz z zasadą demokracji liberalnej takich ograniczeń decentralizacji władzy publicznej, które można by potraktować jako naruszające zasadę jednolitości państwa. Nie byłoby zatem naruszeniem tej zasady odstąpienie od tradycyjnego rozumienia unitaryzmu i dopuszczenie, jak to uczyniono we Francji i we Włoszech, konstytucyjności także modelu zdecentralizowanych władz regionalnych.