Studium poświęcone nowej dziedzinie badań - kosmoekologii, która bada wpływ procesów wielkoskalowych i globalnych zachodzących we Wszechświecie na narodziny i rozwój życia oraz cywilizacji na Ziemi. Autorka podnosi rozważania kosmoekologiczne do poziomu badania i opisu takich ogólnych cech środowiska kosmicznego, jak harmonia, różnorodność, nierównowaga i rytmika zjawisk. Rozważania ujęte są w schemacie oddziaływania Ziemi z Wszechświatem (hipoteza Gai-Uranosa) - znanym z innych prac autorki. Tu jednak ta hipoteza zostaje udokumentowana głębiej, co sprawia, że książka staje się syntezą całej filozofii przyrody. W jakimś sensie jest to rozwinięcie relacyjnej teorii Leibnitza, dokonane na podstawie najnowszych osiągnięć naukowych. Mimo głębokich filozoficznych treści książka jest napisana językiem jasnym, przystępnym. Sięgnie po nią chętnie każdy przyrodnik, lekarz, technik i polityk, jeśli bliskie są mu sprawy przyszłości ludzkości.