Edward Louis Bernays (1891–1995), austriacko-amerykański teoretyk i praktyk public relations oraz badacz zagadnień z zakresu zjawiska opinii publicznej. Uznawany za „ojca PR” oraz prekursora szeregu dziedzin wiedzy o komunikacji masowej. Doświadczenie zdobywał w wielu prywatnych przedsiębiorstwach oraz w powołanej przez prezydenta Woodrowa Wilsona rządowej agencji, której zadaniem było kształtowanie społecznego poparcia dla udziału Stanów Zjednoczonych w I wojnie światowej.

W książce Krystalizacja opinii publicznej, wydanej w 1923 roku, Bernays definiuje i określa horyzonty funkcjonalności nowego zawodu, jakim na początku XX wieku stał się doradca public relations. Pionierska książka, ukazująca się po raz pierwszy w polskim tłumaczeniu, jest także bardzo aktualnym wykładem ujawniającym retrospektywnie trwałość i efektywność oddziaływań komunikacyjnych na odbiorcę w wieku rewolucji mediów.
Według Bernaysa opinia publiczna jest podmiotowym interlokutorem w dyskusji, a doradztwo public relations bardziej sztuką komunikacji niż inżynierią społeczną. […] W znacznym stopniu to dzięki Bernaysowi w ramach współczesnej systematyki dyscyplin naukowych funkcjonują autonomiczne subdyscypliny, takie jak na przykład socjologia opinii publicznej lub psychologia opinii publicznej.

Rafał Wiśniewski, Marcin Zarzecki (fragment Wstępu)