Tematem tekstów jest problematyka obecności dziedzictwa klasycznej kontrkultury we współczesności, a zwłaszcza w nowych ruchach społecznego sprzeciwu oraz innych wariantach kontestacji kultury dominującej. Książka jest skierowana do wszystkich zainteresowanych społeczno-kulturowymi wymiarami kontestacji, nowymi ruchami społecznego sprzeciwu oraz szeroko pojmowaną kontrkulturą. Autorzy podejmują próbę odpowiedzi na następujące pytania:
- Czy komponenty charakterystyczne dla ruchów klasycznej kontrkultury odgrywają istotną rolę w realiach ponowoczesnych?
- Czy można zasadnie twierdzić, że wyczerpuje się model społeczeństwa oparty na wzroście i postępie ekonomicznym?
- Czy prawdziwe są tezy o kryzysie ekonomicznym, politycznym i kulturowym, którego przejawem jest słabnący brak motywacji do angażowania się na rzecz wspólnoty, a także postępująca erozja sfery publicznej – naturalnej przestrzeni działania ruchów społecznych?
-Czy wreszcie, jak twierdzą niektórzy, nastąpił współcześnie całkowity niemal zanik myślenia utopijnego i ideologicznego, tak charakterystycznego dla kontrkultury lat 60.?