Lala, pierwsza powieść znanego poety młodego pokolenia, Jacka Dehnela, zadziwia dojrzałością stylu. Autor przywraca do łask kulturę pięknego opowiadania. Historię babki narratora, tytułowej Lali, jej rodziny i przyjaciół splata się w powieści z historią Środkowo-Wschodniej Europy. XX wiek pokazany jest tutaj przez pryzmat losu kobiety niezwykłej, która dzięki inteligencji i urokowi osobistemu przeżyła względnie szczęśliwie to szalone i okrutne stulecie.
Lala to seria kadrów z minionego świata, zwielokrotniona fotografia w sepii. Niezwykła więź między dorastającym wnukiem a kilkudziesięcioletnią babką wytycza tor tej opowieści, eleganckiej i czułej zarazem, pełnej scen niemalże epickich i rodzinnych sekretów, zarezerwowanych dla najbliższych. Aby ocalić jak najwięcej ze wspomnień Lali, narrator wiernie podąża śladem jej pamięci, nie dopowiada wiele i nie komentuje. Nieubłaganie staje się też świadkiem zniedołężnienia babki, jej powolnej śmierci – snuta przez lata opowieść zaczyna się w końcu rwać, a świadomość Lali wraz z jej światem zapadają się w nicość. Dawno w Polsce nie było książki tak wysmakowanej i wstrząsającej zarazem.

Jacek Dehnel (ur. 1980 w Gdańsku) – poeta, tłumacz, prozaik, malarz. Ukończył kolegium MISH
na Uniwersytecie Warszawskim. Laureat licznych konkursów poetyckich. Autor książek poetyckich Żywoty równoległe (2004) i Wyprawa na południe (2005), zbioru opowiadań Kolekcja (1999) oraz Rynek W Smyrnie (2007). Publikował m.in. w Studium, Toposie, Tytule, Kwartalniku Artystycznym. Tłumaczył m.in. wiersze Osipa Mandelsztama i Philipa Larkina. W 2005 otrzymał Nagrodę im. Kościelskich.