Prezentowana książka – powstała na podstawie pracy doktorskiej Relacje longobardzko-bizantyńskie od początków VI wieku do upadku egzarchatu Rawenny (751 rok), przygotowanej pod kierunkiem dr hab. Teresy Wolińskiej, prof. UŁ – przedstawia relacje polityczne między Longobardami a cesarstwem bizantyńskim w okresie od początków VI wieku do upadku egzarchatu Rawenny. Autor dokonuje ich periodyzacji oraz wskazuje etapowe i ogólne tendencje w nich występujące. Pokazuje, jak przekształciły się one z kłopotliwego sojuszu w otwartą wrogość, przecinaną jednak niekiedy bardzo długimi okresami, w których utrzymywano status quo.
Autor prowadzi polemikę z funkcjonującymi w historiografii tezami dotyczącymi wielu szczegółowych zagadnień mieszczących się w ramach podejmowanej tematyki.
Podjęty w monografii temat jest oryginalny i wnosi do dyskursu naukowego szereg nowatorskich ujęć opisanej problematyki oraz nowe autorskie ustalenia. W publikacji oceniono kompleksowo stan dyskursu dotyczącego wielu momentów historii relacji longobardzko-bizantyńskich, ale także odniesień pomiędzy Longobardami a papiestwem i mieszkańcami Italii. Książka świadczy o oryginalnym podejściu do dyskutowanych hipotez i zawiera nowe, ciekawe konstatacje.

Z recenzji prof. Marka Wilczyńskiego
Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie

Założenia metodologiczne pracy wpisują się w tradycyjny nurt badań nad historią polityczną. […] Autor dobrze zna stan badań z zakresu historii politycznej interesującego go okresu i obszaru. Reprezentuje krytyczny stosunek do wcześniejszych ustaleń, wskazując przede wszystkim na słabości podstawy źródłowej i ryzyko budowania na niej wielopiętrowych hipotez.

Z recenzji dr hab. Anety Pieniądz
Uniwersytet Warszawski