Wiersze Zofii Zarębianki, składające się na tom „Majaki”, biorą swój początek z różnych obserwacji, przeżyć, wspomnień i skojarzeń językowych. Łączy je postawa wobec świata, poetka potrafi pogodzić ze sobą lęk z czułością a poczucie egzystencjalnego i cywilizacyjnego zagrożenia z tkliwym podziwem dla ludzi, zwierząt i roślin. Nie znam też nikogo, kto potrafiłby współcześnie z taką szczerością i świeżością podjąć formę wiersza na Boże Narodzenie jak Zofia Zarębianka.
Anna Nasiłowska

Zofia Zarębianka ukazuje w swojej poezji wartości istotne dla odkrywania sensu i celu naszego życia. W krótkich zapiskach i dłuższych poematach próbuje przeniknąć tajemnicę radości i cierpienia w nas i wokół nas. „Majaki” to według poetki obraz świata, jaki uzyskujemy, korzystając z niedoskonałych narzędzi poznania. Dominują w tym obrazie niepewność i niepokój o ludzki los. Trwoga i nadzieja są ściśle powiązane w naszych codziennych doświadczeniach, jednak to Bóg i jego miłosierdzie uczą nas pokory i wytrwałości. Miłość i dobroć wobec wszystkich żywych istnień kształtują światopogląd poetki i decydują o ostatecznym optymizmie jej przesłania.
Adriana Szymańska


Zofia Zarębianka, poetka, eseistka, profesor zwyczajny w Katedrze Historii Literatury XX wieku na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Opublikowała: Poezja wymiaru sanctum, Lublin 1992, Dziesięć Bożych słów, (współautorka), Kraków 1993, Świadectwo słowa. Rzecz o twórczości Anny Kamieńskiej, Kraków 1993, Zakorzenienia Anny Kamieńskiej, Kraków 1996, Tropy sacrum w literaturze XX wieku, Bydgoszcz 2001, O książkach, które pomagają być, Kraków 2004, Czytanie sacrum, Kraków – Rzym 2008, Wtajemniczenia (w) Miłosza, Kraków 2014, Spotkanie w słowie. O twórczości literackiej Karola Wojtyły, Kraków 2018, Bóg wpisany w wiersze. Teologia poetów obcych, Kraków 2018, Bóg wpisany w wiersze. Teologia poetów polskich, Kraków 2019; oraz osiem tomików poetyckich: Człowiek rośnie w ciszy, Kraków 1992, Wyrwane z przestrzeni, Kraków 1996, Niebo w czerni, Bydgoszcz 2000, Jerozolima została zburzona, Kraków 2004, Wiersze: Pierwsze, Poznań 2008, Tylko na chwilę, Kraków 2012, Wiersze dośmiertne, Kraków 2017, Wiersze (trochę) przebrane, Kraków 2019. Członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich i PEN Clubu. Wiersze Zofii Zarębianki przełożono na język czeski, angielski, niemiecki, hebrajski, ukraiński i francuski.