Na tom składa się jedenaście szkiców przybliżających niektóre wątki z życiorysu Marii Kuncewiczowej oraz ich powiązania z twórczością pisarki, znanej
z sięgania w swojej prozie po motywy autobiograficzne. Gruntowna lektura
bloków korespondencji zgromadzonych w Dziale Rękopisów Biblioteki
Ossolineum we Wrocławiu umożliwiła nową interpretację utworów
Kuncewiczowej, ukierunkowaną na relację pomiędzy życiem autorki a jej
twórczością. Listy te, pochodzące z okresu powojennego i - w mniejszym
stopniu - wojennego, pozwoliły spojrzeć z innej perspektywy na sytuację
pisarza na emigracji, który chce pozostać obywatelem świata, a zarazem
nie utracić swojej prywatnej ojczyzny. Za punkt odniesienia dla niniejszych
rozważań posłużyły tomy autobiograficzne (przede wszystkim Fantomy i Natura), których analiza stała się podstawą do prześledzenia literackich i społecznych aspektów życia i działalności Marii Kuncewiczowej.