Podstawowym celem i zadaniem książki jest prezentacja i usystematyzowanie wiedzy na temat wszystkich produktów leczniczych do stosowania przezskórnego (inaczej zewnętrznego, miejscowego) w leczeniu rozlicznych chorób i obrażeń narządu ruchu (następstwa urazów, schorzenia ortopedyczne, reumatologiczne, neurologiczne i in.), dostępnych na polskim rynku. Dostępność i możliwość nabycia każdego leku jest w obecnych czasach praktycznie nieograniczona. Pacjent ma możliwość wykupienia leku zaleconego i przepisanego przez lekarza na recepcie, skorzystania z ogólnodostępnego preparatu leczniczego OTC (z ang. over the counter, czyli ponad ladą), jak również zamówienia i sprowadzenia większości tych środków przez internet.
Większość z dostępnych obecnie w Polsce preparatów leczniczych jest (lub powinna być) oficjalnie zarejestrowana w Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych (URPL) i dostępna w aptekach. W tej grupie środków znajdują się oczywiście leki ordynowane przez lekarza (leki recepturowe), co umożliwia stały nadzór nad terapią zarówno ze strony lekarza prowadzącego, jak również farmaceuty w aptece, który na każdym etapie leczenia może (i ma obowiązek) służyć radą odnośnie do konkretnego preparatu. Natomiast produkty bez recepty (czyli OTC), chociaż zazwyczaj zarejestrowane w URPL i w większości dostępne w aptekach, mogą być sprzedawane również poza aptekami. W takiej sytuacji pacjenci nie mogą już liczyć na fachową pomoc farmaceuty, posiłkując się informacjami zawartymi w ulotce i realizując, coraz powszechniejszą obecnie, formę „samoleczenia”. Ponadto należy pamiętać, że, zgodnie z obowiązującymi przepisami, produkty mogą mieć „podwójną” kategorię dostępności. Z jednej strony funkcjonują jako leki wydawane wyłącznie na receptę, ale mogą być dostępne także w sprzedaży „odręcznej”, a czynnikami, które różnią te formy, są często ograniczone wskazania do stosowania, wielkość opakowania lub nazwy handlowe. Substancje zarejestrowane jako OTC powinny być w tym przypadku stosowane w leczeniu krótkotrwałym, kiedy możliwe jest postawienie „samodiagnozy” przez pacjenta, a w sytuacji braku efektu po kilkudniowej terapii, zalecana jest konsultacja lekarska. Sprawę komplikuje dodatkowo, funkcjonujący obecnie system tzw. importu równoległego, co sprawia, że ten sam produkt leczniczy może być dostępny pod różną nazwą handlową, dystrybuowany przez różne podmioty, jak również różnić się ceną.