Autor książki zadaje istotne pytanie:
Jaka jest zależność między ewolucją wszechobecnych mediów a komunikowaniem społecznym?

Komunikowanie społeczne nie jest tylko i wyłącznie domeną ludzi, uczestniczą w nim również inteligentne maszyny mające możliwość interakcji między sobą.
Ewolucja technologii medialnych wpływa na rozwój wolnej myśli, nieskrępowanych idei, a nawet rewolucji społecznych.

Wraz z pojawianiem się nowych technologii medialnych powstają nowe określenia, które także ewoluują. Wyrażenie typowe dla czasu medialnego panowania telewizji: „urwał się komuś film” w okresie ekspansji komputerowej zostaje zastąpione wyrażeniem „wykasować coś z pamięci”. Natomiast na etapie dominacji mobilnej i internetowej niezwykle popularne staje się pytanie: „jesteś jeszcze online”?

W książce poruszono także tematykę problematycznego korzystania z internetu, jak m.in. vaguebooking, konieczność przynależności, histrioniczne zaburzenie osobowości, trollowanie, fałszywe wiadomości (fake news) itp.

Analiza relacji komunikacji werbalnej z niewerbalną prowadzi autora do zmiany starego polskiego przysłowia: „Gdy mówisz papą, nie pokazuj łapą”. Biorąc pod uwagę potwierdzoną naukowo rolę komunikacji niewerbalnej, należy zmienić to przysłowie i podpowiadać: „Gdy mówisz papą, pokazuj też łapą”. Wtedy być może gestykulowanie podczas rozmowy będzie przeszkadzało niektórym tradycjonalistom, ale dzięki temu komunikacja ludzka będzie bardziej naturalna, prosta, bogata i efektywna.