Autor poddał analizie niektóre aspekty kultury totalitarnej; niektóre, lecz fundamentalne, niesłychanie ważne dla zrozumienia jej istoty. Są to: podstawowe semiotyczne kody i mechanizmy
totalitarnego modelu świata; kwestia budowy języka kultury totalitarnej – nie tylko nowomowy, lecz całego języka, a więc systemu pojęć, mechanizmów nominacji, modelowania rzeczywistości, relacji podmiotu mowy z pozostałymi członkami wspólnoty; totalitarna urbanistyka jako przejaw budowy i wzmocnienia My-świadomości; wreszcie kodyfikacja prawna podstawowych zasad i kluczowych pojęć tej kultury, do których należą m.in. „rozwój rewolucyjny”, „postępowość”, „lud pracujący miast i wsi”, „siły imperializmu” czy wreszcie „masy demokratyczne”. […] Dzięki realizacji tej bardzo dobrze przemyślanej koncepcji Jakubowi Sadowskiemu udało się stworzyć dzieło o wymowie jasnej, klarownej, dobitnie ukazującej najważniejsze zasady semiotyczne leżące u podstaw kultury totalitarnej.
Z recenzji prof. Wasilija Szczukina