dr hab. Hanna Liberska, prof. UKW:

Autorka na podstawie zaprezentowanych w monografii wyników badań własnych rozpoznała procesy, które zostają uruchomione w systemie rodziny w związku z wydarzeniami normatywnymi i nienormatywnymi, pożądanymi z punktu widzenia rozwoju rodziny i jej członków, jak i niepożądanymi, zagrażającymi patologizacją życia rodziny i jednostek (dorosłych i dzieci). Wskazuje także zasoby tkwiące w systemie rodziny przydatne w rozwiązaniu różnych sytuacji trudnych, a szczególnie na bliskie, nasycone dodatnimi emocjami, relacje międzypokoleniowe. Zostały one rozpoznane jako odgrywające ważną rolę w stabilizowaniu pozytywnego kierunku zmian rozwojowych systemów rodziny, reprezentujących różne pokolenia dorosłych i mające zasadnicze znaczenie dla satysfakcjonującego rozwoju indywidualnego każdej osoby w rodzinie. Pozytywne bliskie relacje w rodzinie, także wielopokoleniowej, są koniecznym warunkiem utrzymania dynamicznej równowagi całego systemu rodziny i jego podsystemów, która z kolei stanowi o ich dalszym rozwoju. (…) Wyniki badań referowanych przez dr Marzannę Farnicką wraz z ich omówieniem mogą zainteresować specjalistów pracujących z rodzinami (psychologów, pedagogów, terapeutów, pracowników socjalnych, prawników i innych). Zapewne zainteresują także studentów różnych kierunków studiów (np. nauk o rodzinie), przygotowujących się do pracy z rodzinami bez dysfunkcji, „modelowymi”, jak i dysfunkcyjnymi. Recenzowana monografia jest warta uwagi każdego z nas – członka większej lub mniejszej rodziny, gdyż pomoże nam uniknąć pułapek życia rodzinnego lub znaleźć pozytywne rozwiązanie przynajmniej niektórych problemów rodzinnych.