Bezpieczeństwo to najważniejsza wartość, potrzeba psychiczna i społeczna, priorytetowy cel zarówno w odniesieniu do państwa, bloków państw, jak i poszczególnych jednostek. Zapewnienie bezpieczeństwa państwa jest następstwem nie tylko skutecznej ochrony granic, terytorium oraz życia ludzi go zamieszkujących i ich mienia, ale też właściwego zabezpieczenia ich interesów. Jest to więc zdolność państwa i społeczeństwa do stworzenia warunków służących przetrwaniu i rozwojowi politycznej organizacji państwa, wspólnoty obywatelskiej i narodowej, integralności terytorialnej i niezależności politycznej, stabilności wewnętrznej oraz odpowiedniej jakości życia. Szeroko rozumiane bezpieczeństwo kojarzone jest też z bezpieczeństwem publicznym, które związane jest z ochroną ładu prawnego stojącego na straży norm funkcjonowania państwa i jego obywateli.

Pojęcie bezpieczeństwa ewoluowało przez wieki, szczególnie przez ostatnich kilkadziesiąt lat. W przeszłości sprowadzano je najczęściej do bezpieczeństwa militarnego w przypadku państwa oraz przeciwdziałania patologiom społecznym i sytuacjom kryzysowym w przypadku społeczeństwa. Współcześnie zakres tego pojęcia ulega rozszerzeniu. Rozwojowi kulturowo-cywilizacyjnemu towarzyszy też zmiana rozłożenia akcentów dotycząca określenia bezpieczeństwa. Wyłoniło się więc np. bezpieczeństwo ekologiczne, ekonomiczne, socjalne, energetyczne, informacyjne, informatyczne, kulturowe, zdrowotne. Jest to konsekwencja zmian cywilizacyjnych i znak naszych czasów - początku XXI wieku. Prezentowana monografia poświęcona jest wybranym aspektom bezpieczeństwa i skoncentrowana jest na zagadnieniach pozamilitarnych.