Geopolityczna sytuacja Śląska w pierwszej połowie XX wieku miała bezpośredni wpływ na rozwój nowoczesnej architektury. Prestiżowy projekt jak Hala Stulecia Maxa Berga we Wrocławiu, mógł powstać, ponieważ miasto chciało pokazać, że nadąża za zachodnioniemieckimi konkurentami. Ambitna rozbudowa Katowic w okresie międzywojennym nastąpiła w wyniku kulturowego wyścigu z niemieckimi miastami po drugiej stronie granicy. Koniunktura w budownictwie przyciągnęła na Śląsk kreatywne osobowości, takie jak Erich Mendelsohn, Dominikus Bhm, Tadeusz Michejda i Karol Schayer; tu swoją karierę zaczynali tacy architekci, jak Hans Poelzig i Ernst May. Autorka analizuje rozwój architektury w świetle współczesnego dyskursu artystycznego i społecznego. Rekonstruuje wykraczające daleko poza Śląsk powiązania zainteresowanych podmiotów i osadza historię regionu w kontekście międzynarodowej architektury modernistycznej. Dr hab. Beate Stortkuhl jest historykiem sztuki w Bundesinstitut fr Kultur und Geschichte der Deutschen im stlichen Europa i docentem na Uniwersytecie Carla von Ossietzky'ego w Oldenburgu.