Tom 29. Serii Media początku XXI wieku wydawanej we współpracy z Instytutem Dziennikarstwa Uniwersytetu Warszawskiego.

Twórcy opiniowanej monografii podjęli się zadania zarówno pasjonującego, jak też niezwykle trudnego, zwłaszcza jeśli zakładać spójność stanowisk metodologicznych i perspektyw badawczych w obrębie jednej publikacji. Już na wstępie wypada zauważyć, że próba stworzenia koncepcji interdyscyplinarnego badania zjawiska narracji nie powiodła się, niemal każdy z artykułów prezentuje bowiem nie więcej niż jedną metodę analizy różnorodnie w dodatku rozumianego pojęcia wskazanego w tytule. Niewykonalne staje się jednak zaletą, gdy przedrostek inter- zastąpić multi- i dostrzec w proponowanej mozaice możliwości potencjał wielorakiego ujmowania wciąż niedostatecznie objaśnionego fenomenu potrzeby snucia opowieści, tworzenia historii, posługiwania się narracją jako narzędziem poznawczym, traktowania tejże jak czynnika integrującego wspólnotę i wchodzącego w interakcje z kulturą, pamięcią, językiem i osobowością.
prof. Robert Cieślak, UW

Recenzowana książka daje użyteczny przekrój aktualnego stanu refleksji nad szeroko rozumianą „narracją”. W ostatniej dekadzie lub dwóch na świecie i w Polsce bibliografia prac o najrozmaiciej rozumianej „narracji” spiętrzyła się niebywale. Recenzowana pozycja w dziedzictwie tym znajdzie swoje wartościowe miejsce.
dr hab. Marian Płachecki, Uniwersytet SWPS