Allan Kardec (1804–1869) – właśc. Hippolyte Léon-Denizard Rivail. Francuski pedagog, lingwista, autor wielu rozpraw dydaktycznych, podręczników i prac na temat systemu oświatowego. Zainicjował pierwsze w świecie naukowe badania zjawisk mediumicznych, ustalając klasyczne kanony komunikacji
z pozamaterialną sferą życia oraz relacji pomiędzy światami Duchów i ludzi. Dzięki współpracy z licznymi mediami, na podstawie tysięcy komunikatów uzyskanych drogą eksperymentalną w czasie seansów, skodyfikował zasady filozofii spirytystycznej. Jako wydawca „Przeglądu Spirytystycznego”
i założyciel Paryskiego Towarzystwa Studiów Spirytystycznych A. Kardec inspirował (głównie w Europie) badania i zrodzony, dzięki ich rezultatom, ruch społeczny – do czego przyczyniły się jego wielokrotnie wznawiane
w wielotysięcznych nakładach publikacje, przetłumaczone na kilkadziesiąt języków. Za swą działalność szykanowany. Jego dzieła przez wiele lat znajdowały się na kościelnym Indeksie Ksiąg Zakazanych.
W tej serii dotychczas ukazały się jego następujące prace: Księga Duchów, Księga mediów.

Niebo i piekło według spirytyzmu:
• światowy bestseller literatury ezoterycznej;
• klasyczne dzieło opisujące fazy śmierci człowieka oraz okoliczności życia
pozagrobowego;
• charakterystyka sytuacji Duchów w zaświatach, w zależności od ich
poziomu rozwoju moralnego i intelektualnego;
• dziesiątki komunikatów z seansów spirytystycznych, pochodzące od
Duchów szczęśliwych, nieszczęśliwych, samobójców, morderców itp.;
• polemika z dogmatem o wiecznym potępieniu i materialnym charakterze
kar w życiu pozagrobowym.


Jest to pierwszy w Polsce, kompletny przekład „Nieba i piekła według spirytyzmu”
(bez ingerencji cenzury i skrótów redakcyjnych)