Publikacja została wydana nakładem Centralnego Wydawnictwa NSDAP w Berlinie w 1943 r. Słusznie traktuje się ją z dużą nieufnością, gdyż jeden z systemów totalitarnych oskarżał drugi o dokonanie masowej zbrodni ludobójstwa, choć oba wykorzystywały podobne formy eksterminacji narodu polskiego. Jednak po odkryciu zbrodni katyńskiej przez Niemców w 1943 r. nigdy już w tym miejscu nie prowadzono tak szerokich badań.

Opracowany raport stanowi wynik badań sondażowych różnego rodzaju komisji niemieckich i zespołów badawczych z Rzeszy Niemieckiej i krajów okupowanych prowadzonych od 17 kwietnia do początku czerwca 1943 r. Zawiera analizę dr. Gerharda Buhtza, kierującego ekshumacją, dokumenty z obdukcji, protokoły prowadzonych czynności, ważne dla sprawy zeznania Rosjan, będących świadkami przywożenia Polaków w kwietniu i maju 1940 r. na pobliską stację Gniezdowo oraz przewożenia ich na niedostępne dla mieszkańców miejsce kaźni w części Lasu Katyńskiego, oraz fragmenty dokumentów międzynarodowych. Istotną częścią raportu jest lista ofiar oraz przedmiotów wydobywanych z mogił. Przedstawiony materiał jest po raz pierwszy publikowany w całości w języku polskim.