Dziesiąty tom serii: Biblioteka Katedry Biografistyki Pedagogicznej.
Autorzy tekstów zebranych w tomie przedstawiają biografie tych, którym z różnych przyczyn nie dane było przyjąć tego, co obce. Dlatego w ich życie wpisana jest samotność, doświadczana zarówno w sensie emocjonalnym, jak i społecznym. Samotność bohaterów przedstawianych opracowań pogłębia bycie obcym, które nie pozwala na nawiązanie więzi emocjonalnej z jedną lub wieloma osobami lub je osłabia, a przez to osłabia poczucie własnej wartości, uniemożliwia odkrycie sensu życia i bycie potrzebnym i kochanym.

W pierwszej części tomu autorzy ukazują jak bycie obcym/innym, a przez to wywołującym poczucie samotności czy wręcz osamotnienia wpływa na proces konstruowania własnej biografii.

W drugiej części przedstawiono biografie osób nie tylko odczuwających samotność czy osamotnienie, ale przez stosunki społeczne skazanych na samotność kulturową, dotykającą tych, którzy nie należą do uprzywilejowanych grup, są marginalizowani społecznie, odrzuceni.

W trzeciej części tomu zaprezentowano zmagania bliskich osoby wykluczanej, na różnych etapach jej życia, mające a celu próbę włączenia jej do społeczeństwa.