Intensywność i żarliwość tej magicznej prozy wspomnieniowej, jej wysoka temperatura uczuciowa zjednuje od razu czytelnika, którego autorka zaprasza w podróż jednocześnie daleką i bliską, po Polsce i odległym świecie. Ogrody Pagmanu to ogrody pięknie pielęgnowanej pamięci o żywych i umarłych. To wędrowanie między światami a epokami, kulturami a cywilizacjami, między marzeniami a uczuciami. Celem tej peregrynacji jest zrozumienie siebie i akceptacja świata, potrzeba – choć na chwilę – uspokojenia i zadomowienia. Afganistan, rodzinne Jasło czasów wojny, afrykańska edukacja, portrety Matki i Ojca, dzieciństwo w Krakowie, wspinaczkowe przygody w górach, antenaci, podróżnicy, egzotyczne przyjaźnie i fascynacje, sekrety i dramaty rodzinne, Rodos, miejsca męczeństwa narodów i jednostek, los kobiet różnych nacji, odpominanie niezwykłego nastroju godzin w obcych miejscach, burzliwa historia Visby na Gotlandii – to tylko niektóre tematy pojawiających się i przemieszanych z sobą opowieści.
Krzysztof Lisowski