Ojciec odchodzi

Jeszcze jedna książka o polskim papieżu - krytyczna miniopowieść o tzw. pokoleniu Dżej Pi Tu. Obraz społeczeństwa polskiego w Krakowie zestawiony z obrazem medialnym; wszechobecne stacje telewizyjne, okno na Franciszkańskiej, Marsze Milczenia, Mecze Pokoju, Czarny Internet i wiele innych zbiorowych akcji. 1 kwietnia 2005 (w wigilię śmierci papieża) główny bohater - ateista - przyjeżdża na stypendium do ukochanego miasta największego z Polaków i niczym Odyseusz wędruje po krakowskich mieszkaniach i przepełnionych knajpach, konsumując alkohole i prowadząc z przedstawicielami miejscowej młodej inteligencji oraz obcokrajowcami rozmowy o Papieżu, rzeczach ostatecznych i tych zupełnie błahych. Jest przy tym nieodmiennie zaskoczony masowymi eventami i krytycznie portretuje medialny wizerunek społeczeństwa, któremu na ekranach, monitorach, w słuchawkach na żywo umiera Ojciec.
Gatunek: połączenie kroniki, bloga, dziennika, wspomnień, eseju, powieści środowiskowej i humoreski, z elementami powierzchownej rozprawy filozoficzno-teologicznej. Literatura lekka, rozrywkowa, przyjemna w lekturze, idealna do autobusu, pociągu, poczekalni dentystycznej i na plażę; znakomicie nadaje się do omawiania w gronie znajomych w czasie spotkań towarzyskich w modnych knajpach. Opowieść ilustrują obrazy Anny Okrasko z cyklu "Znicze dla Ojca Świętego".

Pokolenie Dżej Pi Tu - formacja społeczna o charakterze, wbrew nazwie, ponad pokoleń i owym, składająca się według orientacyjnych szacunków z kilkunastu milionów Polaków. Cechy szczególne charakteryzujące przedstawicieli to poczucie uczestniczenia w wydarzeniach o niezwykłej wadze historycznej, które radykalnie i na zawsze zmienią oblicze Polski, głęboko wiara w natychmiastową odnowę moralną i duchową narodu oraz silna potrzeba uczestniczenia we wszelkiego rodzaju zbiorowych akcjach o charakterze manifestacyjnym. Czas trwania zjawiska około jednego tygodnia