Głównym celem pracy było ukazanie funkcjonowania różnych form opieki nad dziećmi (w tym nieletnimi przestępcami) w Lublinie w okresie międzywojennym. W przeprowadzonych badaniach starano się określić, z jednej strony, zaangażowanie państwa polskiego, z drugiej zaś wkład instytucji prywatnych w pomoc dzieciom. Podjęte badania miały zatem na celu przedstawienie znaczenia tworzonego w tym okresie systemu opieki nad dzieckiem w Polsce i wybranych instytucji opiekuńczo-resocjalizacyjnych w Lublinie. W dotychczasowej historiografii zazwyczaj pomijano znaczenie kurateli sądowej, choć właśnie w Lublinie, Łodzi i Warszawie w 1919 r. powołano pierwsze sądy dla nieletnich i opracowano sposoby podejścia do nieletnich przestępców. Realizacja powyższych celów dokonana została przez analizę problemów badawczych w czterech grupach zagadnień związanych z historią opieki społecznej, historią prawa rodzinnego, teorią resocjalizacji oraz teorią pedagogiki opiekuńczej.