Niniejsza książka jest zapisem rozmów z sześcioma architektami, którzy w swojej praktyce projektowej na różne sposoby odnosili się do zagadnienia postmodernizmu. Zestawienie wypowiedzi Czesława Bieleckiego, Marka Budzyńskiego, Jerzego Gurawskiego, Wojciecha Jarząbka, Romualda Loeglera i Jakuba Wujka pokazuje w jaki sposób kształtowały się doświadczenia związane z tym nurtem w Polsce. Wspomnienia architektów pozwalają zaobserwować jak powstałe na Zachodzie teorie i rozwiązania formalne konfrontowano z technologiami dostępnymi w okresie schyłkowego komunizmu i transformacji ustrojowej oraz państwowymi normatywami budownictwa. Zebrane wywiady stanowią punkt wyjścia do rozważań nad sposobem obecności postmodernistycznych postulatów w pejzażu polskiej architektury lat 80. i 90. Tom uzupełnia antologia tekstów pod tym samym tytułem.